Na zdjęciu po lewej amazonka Kuba - bohater filmu "Papugoterapia" ze swoim psim kumplem.
Często otrzymuję zapytania, czy papugi boją się psów i kotów? A najczęściej chodzi o konkretne gatunki papug. Bojaźń, jak i inne uczucia, zależą od konkretnego osobnika i jego dotychczasowych doświadczeń, a nie od gatunku. Jeśli w obecności papugi, nawet przebywającej w klatce, znajdzie się inne zwierzę domowe, należy obserwować reakcję papugi. Papugi mogą instynktownie bać się drapieżników, które w środowisku naturalnym polują na ptaki, np. kotów czy gadów. Reagują wtedy np. chowaniem się w kąt klatki, puszeniem się, rozszerzaniem i zwężaniem źrenic, otwartym dziobem lub krzykiem. Jeśli papuga będzie okazywała niepokój, bądź strach i będzie narażona na długotrwałe przebywanie w tym stanie, np. podczas nieobecności opiekuna, to taki długotrwały stres może odbić się na jej zdrowiu psychicznym i fizycznym. Nie można też wykluczyć sytuacji, że kot będzie usiłował wsadzić łapę między pręty, by dosięgnąć papugę w klatce. W przypadku większej papugi może być to także niebezpieczne dla kota.
Jeśli chodzi o bezpośrednie kontakty naszych domowych pupili, to nigdy nie można kategorycznie stwierdzić, czy dana papuga nawiąże bliskie relacje z innymi zwierzętami domowymi. Zdarza się, że większe papugi nawiązują bardzo przyjazne kontakty z psami. Znam dużo papuzio-psich przyjaźni. Jednak to żywe zwierzęta, więc każdy przypadek jest indywidualny. Ich wzajemne relacje zawsze są wypadkową wielu czynników, jak np. sposobu ich wychowania, charakteru, wieku, sposobu postępowania opiekuna. Nigdy nie można więc dać jednoznacznej odpowiedzi. To opiekun, który zna swoją papugę i swojego psa musi sam zdecydować, czy może dopuścić do ich bliższych kontaktów. Trzeba być absolutnie przekonanym, że pies nie zrobi papudze krzywdy.
Małe papużki, takie jak faliste, nimfy czy nierozłączki musimy chronić przed bezpośrednim kontaktem z kotami. Psy, natomiast nie są dla nich zwykle aż tak niebezpieczne, ale odrobina przezorności nie zaszkodzi
W przypadku kotów, które posiadają silny instynkt łowiecki, trzeba być szczególnie ostrożnym. Tzw. 'dachowce', którym zdarza się czasami zapolować na ptaki mogą być groźne, zwłaszcza dla mniejszych papug. A tzw. 'koty kanapowe', które instynkt ten w znacznym stopniu zatraciły, nie zagrażają już papugom w takim stopniu, ale zawsze, zwłaszcza na etapie wzajemnego poznawania się zwierząt, należy bardzo uważać i w razie potrzeby interweniować. Nigdy nie jesteśmy w stanie całkowicie kontrolować kociego instynktu.
W przypadku nawet bardzo łagodnych psów, trzeba też brać pod uwagę, że niebezpieczna dla papug może być nie tylko ich agresja, ale również niektóre zachowania zabawowe, w trakcie których nieświadomie mogą zrobić ptakowi krzywdę. W przypadku większych, starszych papug, które zaprzyjaźniły się już z psami, nie musimy aż tak bardzo nadzorować ich kontaktów.
Autor porad: Andrzej Kosiorowski
Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania treści bez wiedzy i zgody autora